Waldemir Castro woont langst in jarige Nieuwe Tuinwijk
,,Ik heb hier altijd heel graag gewoond''
MENEN - Op de Nieuwe Tuinwijk, de vroegere Roo Campagne, bouwde de sociale huisvestingsmaatschappij Ons Dorp tussen 1949 en 1977 875 woningen. Dat is meer dan de helft van de 1.698 woningen die Ons Dorp sinds haar ontstaan in 1921 bouwde. Waldemir Castro (82), die op het Vredesplein nummer 9 woont, is de enige bewoner die er van bij de start van de bouw van de wijk nog woont. ,,Ik heb hier altijd graag gewoond en ik hoop hier tot mijn laatste adem te kunnen blijven wonen. Het is wel jammer dat ik al mijn vrienden ofwel zag verhuizen, ofwel sterven'', zegt hij.
Vijftig jaar geleden, op 29 juli 1956, vond de inhuldiging plaats van de eerste 270 woningen van de Nieuwe Tuinwijk. ,,Wij woonden hier toen al een vijftal jaar'', herinnert Waldemir zich. Dat was toen met zijn eerste vrouw Jenny Bastiaensen. Die is overleden. Waldemirs tweede vrouw, Rita Pauwelyn, overleed vijf jaar geleden.
Voor die wijk werd gebouwd, stonden daar honderden barakken die na de Eerste Wereldoorlog werden gebouwd met het Koning Albertfonds. Waldemir: ,,Dat was de beroemde wijk Ma Campagne , in de volkswijk De Roo Campagne genoemd. Ik heb nog de eerste vijf jaar na mijn huwelijk in de barak van mijn schoonouders ingewoond.''
Waldemir heeft nooit overwogen de woning waar hij al 55 jaar woont, te kopen. ,,De huurprijs was laag en als er iets aan de woning mankeert, dan herstelt Ons Dorp het. In de loop van die 55 jaar kreeg ik een nieuw dak, nieuwe vensterbanken, deuren en ramen en een nieuwe badkamer. In het begin moesten we ons behelpen met een grote kuip waarin we warm water moesten gieten. In de jaren 1980 kwam er een badkamer met douche.''
Dokter op de rug
Uit die eerste jaren herinnert Waldemir zich dat er nog geen straten waren aangelegd. ,,De dokter moest eens komen. Ik heb hem op de hoek van de wijk moeten ophalen en hem op mijn rug naar mijn huis dragen. De man wou niet door de modder ploeteren.''
Met weemoed denkt hij terug aan de jaarlijkse kermis op de wijk. ,,Iedere maand haalde iemand vijf frank op en daarmee vierden we dan een paar dagen kermis. Toen de wijk groter werd en velen die vijf frank niet meer wilden betalen, was het gedaan met de kermis.''
Zeven jaar geleden werd Waldemir getroffen door een beroerte. ,,Ik kan de trap niet meer op, maar liet een muurliftje installeren om naar mijn slaapkamer en badkamer te gaan. Liever dat dan te moeten verhuizen.''
Geen opmerkingen:
Een reactie posten